Najlepsze gry, które skończą 10 lat w 2024 roku

Ranking najlepszych gier z 2014 roku

Kilka pierwszych miesięcy 2024 r. już za nami, ale dzisiaj skupimy się nie na nim, a przybliżymy sobie najlepsze gry 2014 roku. Było ich całe mnóstwo, w tym kilka brawurowych powrotów znanych marek, jak Wolfenstein, czy Tomb Raider. Na dobre rozkręcała się też poprzednia generacja, a kolejne tytuły były coraz ładniejsze i bardziej złożone, przez co w większości nie odstają od dzisiejszych standardów. Miłej lektury!

Bonus: P.T.

Ranking zaczynamy nie tyle od pełnoprawnej, dużej produkcji, ile raczej grywalnego dema takowej – tak zresztą mniej więcej można by przełożyć tytuł P.T. (Playable Teaser). Stworzona przez Hideo Kojimę, wespół z Guillermo del Toro, produkcja miała być swoistym zwiastunem nowej odsłony Silent Hill. Sama w sobie była niezwykle klimatyczna, przyprawiając o palpitacje serca nawet największych twardzieli. Tym bardziej szkoda, że pełna wersja nigdy się nie ukazała i już raczej nigdy nic podobnego nie zobaczymy. Ale kto wie, może Kojima-san wykorzysta niektóre z wcześniejszych pomysłów w nadchodzącym OD dla Microsoftu? Zobaczymy.

Middle-Earth: Shadow of Mordor

Dobrych gier osadzonych w świecie Władcy Pierścieni było całkiem sporo, chociażby na PlayStation 2. Sporą sympatią cieszyły się też obie odsłony strategicznej Bitwy o Śródziemie. Na prawdziwy „next-gen” musieliśmy jednak nieco zaczekać, aby w 2014 móc odpalić Cień Mordoru, przypominającą Assassin’s Creed produkcję, osadzoną w tej nieco „mroczniejszej” części wykreowanego przez Tolkiena świata.

W Middle-Earth: Shadow of Mordor wcielamy się w Taliona, jednego ze zwiadowców strzegących Czarnej Bramy Mordoru. W wyniku ataku bohater i jego rodzina giną, lecz on sam zostaje wskrzeszony i połączony z tajemniczym elfim duchem, który – przynajmniej na początkowym etapie – nie pamięta, kim jest. Najciekawszą mechaniką jest tzw. system Nemezis, który sprawia, że orkowie żyją własnym życiem, a nasze interakcje z nimi są śledzone i oceniane. Przez to osobnik, jaki nas zabił, może awansować w hierarchii, a inny, który zbiegł z życiem, próbować się zemścić.

South Park: The Stick of Truth

Chyba nie ma na świecie osoby, która chociaż raz nie słyszałaby o South Parku. Masa sezonów, jeszcze więcej niewybrednych żartów i świadomość, że oberwać może się absolutnie każdemu – to cecha tej słynnej kreskówki. Nic dziwnego, że South Park: Kijek Prawdy jest dokładnie taki sam. Absolutnie bezpardonowy.

No bo sami powiedzcie, w jakim innym RPG obok łotrzyka, czy maga, jedną z klas jest Żyd, a poziom trudności wybieramy poprzez kolor skóry? Gdzie bossem jest ogromny płód (no dobra, w RE: Village jest, ale ciii…), a summonem Jezus strzelający do wrogów z karabinu maszynowego? Chyba nigdzie. Spece z Obsidian Etertainment poradzili sobie brawurowo, a dzięki obranej stylistyce – charakterystycznej dla serialu – nawet po latach na oprawę patrzy się z przyjemnością. I będzie można to robić jeszcze przez masę czasu.

The Evil Within

Aż ciężko uwierzyć, że pierwsze The Evil Within ma już na karku 10 lat. Wydaje się, jakby właśnie wtedy premierą miała inna gra Shinjiego Mikamiego, Resident Evil 4, a nie całkiem nowa marka! Ta na szczęście okazała się równie udana, a studio Tango Gameworks dostało możliwość opracowania jeszcze lepszego sequela.

W jedynce wcielamy się w Sebastiana Castellanosa, który zostaje wysłany do zakładu psychiatrycznego w celu przeprowadzenia śledztwa dotyczącego tajemniczego morderstwa. Sprawa szybko zaczyna eskalować, a my po wypadku samochodowym lądujemy na odludziu, próbując poradzić sobie jakoś z zaistniałą sytuacją. Mechanika mocno przypomina wspomniane już Resident Evil, gdzie musimy dbać o zasoby, kiedy to możliwe, unikać walki, i przeszukiwać każdy kąt. Klimat jest bardzo mroczny, całość niezwykle brutalna, a projekty wrogów robią wrażenie groteskowością.

The Wolf Among Us

Ciężko powiedzieć, czy kiedyś w końcu doczekamy się sequela do jednej z najlepszych gier studia Telltale Games. Ten niby został zapowiedziany, ale później przyszła fala zwolnień… O jakiej mowa? Oczywiście o wydanym dziesięć lat temu, fantastycznym The Wolf Among Us, w którym wcielamy się w rolę Bigby’ego „Wielkiego Złego Wilka” Wolfa. Tym razem nie jesteśmy prostym zwierzakiem, a detektywem, który będzie próbował rozwiązać sprawę morderstwa, jakie wydarzyło się w zamieszkanym przez baśniowe stwory Fabletown.

Mechanicznie dalej mamy do czynienia z podzieloną na odcinki przygodówką, tak, jak we wcześniejszych tytułach od tego dewelopera. Zagadki raczej nie wysilą przesadnie naszej mózgownicy, ale nad wyborami trzeba się będzie czasami solidnie zastanowić, aby nie doprowadzić do mało satysfakcjonującego zakończenia.

Valiant Hearts: The Great War

Ostatnimi laty gracze notorycznie narzekają na gry Ubisoftu, który wypuszcza „w kółko to samo”. Jasne, przy kolejnych Assassynach czy Far Cry można poczuć się nieco zmęczonym, ale Francuzi potrafią od czasu do czasu rzucić solidnym, nieco mniejszym hitem. W 2014 sprezentowali aż dwa. Sequel kreskówkowego Rayman Origins (Legends) oraz poruszające Valiant Hearts: The Great War, osadzone w czasach Pierwszej Wojny Światowej.

Całość jest prostą przygodówką, w której wcielam się w aż czwórkę bohaterów – francuskiego farmera, amerykańskiego żołnierza, belgijską sanitariuszkę, oraz niemieckiego piechura. Całość mocno oparto na autentycznych listach z tamtego okresu, przez co poszczególne historie poruszają jeszcze bardziej. W trakcie rozgrywki nieco się poskradamy i odrobinkę wysilimy szare komórki. Zabawa nie jest bardzo wymagająca, przez co można w spokoju skupić się na warstwie fabularnej.

Bayonetta 2

Dzięki budżetowi pozyskanemu od Nintendo, i wykupieniu przez japońskiego giganta praw do marki, wymieniając gry, które skończą 10 lat w 2024 roku, na naszej liście może pojawić się Bayonetta 2. Jedynka to fantastyczny slasher, który możemy ograć w zasadzie na wszystkim, ale już oba jego sequele „utknęły” na Wii U oraz Switchu. Dwójka jest jednak tak dobra, że warto kupić dla niej jedną z tych konsol.

Platinum Games postanowiło nie wymyślać koła na nowo (na to przyszedł czas przy trójce), a dwójka to sequel wręcz wzorcowy. Skala jest jeszcze większa, starcia z bossami bardziej epickie, a otoczenie różnorodne. Przez ciągły natłok akcji praktycznie nie ma kiedy złapać oddechu. Powrócił też system Witch Time, spowalniający ruchy wrogów podczas perfekcyjnych uników. Można zarzucić, że całość to po prostu jakiś klon DMC, ale Bayo oferuje znacznie więcej, niż tylko prostą „kopię”.

inFamous: Second Son

Po odpaleniu InFamous: Second Son, czy nawet dowolnego gameplayu na YouTube, aż ciężko uwierzyć, że od premiery minęło dziesięć lat. „Drugi Syn” dalej momentami prezentuje się zjawiskowo, a kiedy spojrzymy na efekty cząsteczkowe towarzyszące korzystaniu z mocy Delsina, można by pomyśleć, że gra wyszła nawet i kilka tygodni temu. Jeżeli nawet to was nie przekona co do jakości oprawy, to tylko zerknijcie z jakiegoś wysokiego punktu na zmoczone deszczem ulice stolicy muzyki grunge, Seattle.

Gameplay nie odbiega znacząco od poprzednich odsłon, tych jeszcze z PlayStation 3, ale zamiast wykorzystywania prądu, do dyspozycji dostajemy dym, neon, telewizję (nie pytajcie…), oraz… o tym ostatnim może nie będziemy wspominać, bo to spory spoiler. Wszystkie one różnią się nie tylko wykorzystaniem w walce, ale i w sposobie poruszania się po mieście. Tak jak poprzednio, w konkretnych momentach będziemy mogli też podejmować decyzje, które wpłyną na to, jakie skille rozwiniemy, oraz jakie zakończenie w efekcie zobaczymy.

Wolfenstein: The New Order

Nie ma to, jak chwycić za karabin i odstrzelić kilku nazistów, co nie? Ostatnimi laty największą frajdę z tego dawał soft reboot Wolfensteina, czyli The New Order. Ponownie wskakujemy w buty B.J. Blazkowicza, który ląduje w świecie, gdzie Niemcy wygrały Drugą Wojnę Światową. Zaprowadzili tytułowy „nowy porządek”, a nasza w tym rola, aby teraz po nich… posprzątać.

Nie wszystkie gry, które skończą 10 lat w 2024 roku, aż tak solidnie się bronią, ale akurat Wolfenstein daje tyle samo frajdy, co w dniu premiery. Starcia są mięsiste, krwawe, a całość okraszono bardzo przyjemnym, nieco czarnym humorem. Na możliwość stanięcia twarzą w twarz z samym malarzem musieliśmy zaczekać do dwójki, ale Frau Engel jest równie groźna, co sam Führer. Jeżeli dobrze bawiliście się na Bękartach Wojny od Quentina Tarantino, odnajdziecie się dobrze i tutaj.

Mario Kart 8

Ciężko uwierzyć, że od premiery Mario Kart 8 minęło aż 10 lat. Ósemka w końcu wciąż sprzedaje się wyśmienicie, a wersja Deluxe jest w zasadzie obowiązkowym zakupem nowych posiadaczy Switcha. Jeżeli nie posiadacie „Pstryczka”, a gdzieś tam w salonie siedzi wam Wii U, możecie równie dobrze zaopatrzyć się w „podstawową” ósemkę. Jasne, będzie w niej nieco mniej treści, ale w zasadzie równie dużo zabawy.

Te naprawdę najlepsze gry 2014 roku to produkcje, które mogłyby spokojnie szczycić się tym tytułem nawet wiele lat później. MK8, gdyby wyszło dzisiaj, po 10 latach, spokojnie byłoby w stanie powalczyć o GOTY. Dodatkowo jego proste zasady sprawiają, że także osoba, która pierwszy raz trzyma kontroler, będzie wymiatać niczym najprawdziwszy ekspert.

Divinity: Original Sin

Obecnie Larian Studios jest na ustach wszystkich za sprawą Baldur’s Gate 3, ale nie była to pierwsza produkcja od utalentowanych Belgów. Wcześniej zasłynęli, chociażby, za sprawą Divinity: Original Sin 2. Jeżeli poprzednie odsłony serii Divinity (czyli Divine oraz Beyond) wydają wam się nieco przestarzałe, a chcielibyście mimo wszystko zacząć nieco wcześniej, koniecznie sprawdźcie pierwsze Original Sin, które chronologicznie ma miejsce najwcześniej.

Poza możliwością skończenia całości w pojedynkę, twórcy udostępniają czteroosobowy tryb kooperacji. W tym przypadku dwójka graczy wciela się w parę bohaterów, a pozostali to najemnicy. Szczególnie ciekawa jest tocząca się w turach walka, bo w starciach będziemy mogli swobodnie wykorzystywać otoczenie. Zepchnięcie kogoś w kałużę bądź przywołanie deszczu, aby po chwili porazić go prądem? Kula ognia prosto w kałużę oleju? Nie ma problemu. Starcia są wymagające, ale dzięki odrobinie pomyślunku można sobie poradzić ze wszystkim.

Łowcy, a jakie są według was najlepsze gry 2014 roku? Koniecznie dajcie nam znać w sekcji komentarzy!