Łowcy Gier

Faerie Solitaire - gra, która jest jak dla mnie genialna w swej prostocie. Polecam zagrać wszystkim, co grę mają z bundla (czy darmowego rozdawalnictwa) czy też dopiero planują ją kupić.

Plusy:

+ przyjemna oprawa audiowizualna
+ wciąga
+ satysfakcjonujący czas na ukończenie gry
+ zbieranie jajeczek i ewoluowanie zwierzątek (?)
+ osiągnięcia

Minusy:

- po pewnym czasie zaczyna być monotonna

Ocena: 7+/10

4 Elements
+ Cztery moce do manipulowania planszą są wielce przydatne,
+ Przyzwoita długość rozgrywki,
+ Niezłe etapy przerywnikowe typu Hidden Objet,
- Przeciętna oprawa audiowizualna,
- Mało urozmaicona rozgrywka,
- Na końcowych etapach sporo zależy od szczęścia,
- Po pewnym czasie zaczyna nużyć.

Ocena: 5/10

Cóż mogę powiedzieć... grałem już w zdecydowanie lepsze match three. 4 Elements cierpi przede wszystkim na mało zróżnicowaną rozgrywkę. Od początku do końca przechodzi się tu podobne plansze, w podobny sposób. Nie rozumiem dlaczego gra od razu "wyprztykuje się" ze wszystkich mocy i przeszkadzajek, zamiast wprowadzać je stopniowo i na tej podstawie konstruować kolejne poziomy. Co prawda pewną odskocznię od monotonnego układania "trójek" stanowią etapy Hidden Object, ale jest ich na tyle mało, że nie są w stanie przełamać ogólnej monotonii. Nie porywa też oprawa, niby jest kolorowo, ale jakoś tak bez wyrazu. Muzyka jest nijaka, pod koniec grałem z wyłączonym głosem słuchając ulubionej playlisty. Konkludując powiem tak, pograć można, ale szału nie ma, dlatego ode mnie tylko piątka.

The Witcher: Adventure Game - bardzo dobra elektroniczna adaptacja gry planszowej osadzona w znanym i lubianym przeze mnie świecie wykreowanym przez A. Sapkowskiego. Gry jako tak przejść się nie da, jednakże podaje swoje przemyślenia po przesiedzeniu przednią ponad 15 godzin.

Plusy:

+ oprawa audiowizualna
+ wciąga jak cholera
+ prosta, intuicyjna rozgrywka
+ osiągnięcia
+ różnorodni bohaterowie
+ możliwość gry w cztery osoby...

Minusy:

- ...choć taki "scenariusz" nudzi i niemiłosiernie się ciągnie

Ocena: 8+/10

Enigmatis: The Ghosts Of Maple Creek - Collector's Edition - Bardzo dobra gierka hidden object od Artifex Mundi, ale warto mieć na uwadze, że ma kilka lat na karku więc nie jest tak technologicznie zaawansowana jak ich nowe tytuły. Mi to jednak zupełnie nie przeszkadzało, a grało się bardzo przyjemnie. Polecam każdemu fanowi gier tego typu.

Plusy:

+ Dobry, mroczny klimat
+ Niezła muzyka
+ Całkiem dobra fabuła
+ Większość scen hidden object jest całkiem wymagająca
+ Ładne lokacje

Minusy:

- Brak szybkiego przemieszczania się między lokacjami (fast travel)
- Słaby voice acting

Ocena: 8/10

Enigmatis 2: The Mists Of Ravenwood - Collector's Edition - Jestem pod wrażeniem, póki co to chyba moja ulubiona gra hidden object i jedyna, której dałem ocenę 9. Tu wszystko stoi na najwyższym poziomie i zostawia większość gier tego typu daleko w tyle. Polecam każdemu, nie tylko fanom gatunku.

Plusy:

+ Świetny klimat
+ Dobra muzyka (chociaż w większości to podrasowane utwory z jedynki)
+ Dobra fabuła
+ Piękna grafika i lokacje
+ Dobre przerywniki filmowe
+ Ogólnie czuć profesjonalizm i rozmach

Minusy:

- Łatwa
- Voice acting nadal nie prezentuje wysokiego poziomu

Ocena: 9/10

Shadow Warrior (2013) - Pomimo, że gra ma kilka mocniejszych minusów oraz tego, że oryginał jest IMO lepszy to i tak nowy SW jest grą bardzo dobrą i pozycją godną polecenia fanom FPS'ów, szczególnie tym w stylu Hard Reset czy Serious Sam.

Plusy:

+ Dużo szybkiej akcji
+ Niezły klimat
+ Dobra muzyka
+ Wyborne siekanie mieczem
+ Niezły humor
+ Niezła fabuła
+ Ładne przerywniki filmowe (te rysowane)
+ Długa jak na FPS
+ Niektóre elementy graficzne są bardzo ładne...

Minusy:

- ...a niektóre tragiczne
- Oryginał jednak lepszy
- Strzelanie nie daje aż takiej frajdy jakiej oczekiwałem
- Bardzo słaba optymalizacja
- Taki sobie wygląd przeciwników
- Jeden rzut shurikenem i samochód staje w płomieniach (ja rozumiem, że to przesadzona gra akcji, ale bez przesady )

Ocena: 8/10

Gone Home - Niezła gierka, ale to tyle. Zupełnie nie rozumiem tych zachwytów i średniej na MC. Grałem już w o wiele lepsze gry typu "walking simulator" gdzie fabuła grała główną rolę. Tutaj jest spoko, ale bez szału.

Plusy:

+ Gratka dla fanów eksploracji
+ Duża interakcja z otoczeniem
+ Całkiem niezły klimat
+ Swoisty hołd dla lat '90

Minusy:

- Nie dla każdego
- Fabuła jest zwyczajnie przeciętna i bardzo szybko staje się przewidywalna
- Sama gra niczym się nie wyróżnia

Ocena: 6/10

Spoiler Alert - Niezły platformer, w którym wszystko robimy "od tyłu". Fajny patent, warto sprawdzić

Plusy:

+ Przyjemny gameplay
+ Wszystko "na wspak"

Minusy:

- Każdy poziom można ukończyć tylko na jeden sposób i często trzeba być bardzo precyzyjnym (na przykład w skokach) co się przekłada na przechodzenie gry metodą prób i błędów
- Fabuła tu prawia nie istnieje
- Bardzo krótka (ukończyłem ją i zdobyłem wszystkie osiągnięcia w 56 minut)

Ocena: 6/10

Imagine Me - Słaba gra próbująca być połączeniem rogue-like i platformówki. Nie wyszło z tego zupełnie nic. Jako rogue-like gra zupełnie się nie sprawdza, bo wszystko można zdobyć w niecałą godzinę i wtedy już nie ma co robić, a do tego gameplay jest marny. Jako platformer? Nope. Skakanie i strzelanie z łuku (swoją drogą można przegonić strzałę jak się chce, trochę brakuje tu logiki) zupełnie nie daje frajdy, rodzajów przeciwników jest mało, a sama gra wydaje się niedopracowana. Szkoda czasu chyba, że naprawdę się komuś nudzi to może sobie poskakać od biedy.

Plusy:

+ Jak naprawdę nie ma w co grać to moża sobie poskakać
+ Utwór muzyczny w menu głównym

Minusy:

- Zupełnie niczym się nie wyróżnia
- Ni to rogue-like, ni to platformówka
- Bardzo krótka (w lekko ponad godzinę ukończyłem ją kilka razy, zebrałem wszystkie notatki i zdobyłem wszystkie osiągnięcia)
- Zabugowana

Ocena: 3/10

Death Rally
+ Kilka broni i sporo aut do wyboru;
+ Krótka;
- Mocno uproszczony model jazdy;
- Słaba fizyka;
- Niewielka liczba tras;
- Brak fabuły;

Ocena: 4/10

Polecam serię The Elder Scrools Najlepsze jak dla mnie są części Morrowind i Skyrim.

The Moon Sliver - Średnia i niczym nie wyróżniająca się krótka historyjka opowiedziana w formie "symulatora chodzenia". Słaba raczej nie jest, ale dobra również z pewnością nie. Można zagrać i szybko zapomnieć.

Plusy:

+ Całkiem przyjemnie się chodzi i zwiedza wyspę

Minusy:

- Bardzo mały obszar dostępny do zwiedzania
- Taka sobie fabuła i na dodatek opowiedziana za szybko
- Przestarzała grafika
- Ogólnie gra niczym się nie wyróżnia
- Bardzo krótka

Ocena: 5/10

Love - Dobry platformer retro. Czysta esencja czyli pikseloza plus skakanie i nic więcej. I tak powinna wyglądać gra tego typu. Bez fajerwerków, ale ze świetnym gameplay'em. Niestety nie mogę dać oceny większej niż 6, bo gra jest niesamowicie krótka i można ją ukończyć w kilkanaście minut.

Plusy:

+ Dobry, wciągający gameplay
+ Dobra muzyka
+ Niezły design poziomów
+ Dobra kontrola postaci

Minusy:

- Skandalicznie krótka (około 20 minut)
- Grafika to czysta pikseloza więc nie każdemu może przypaść do gustu
- Brak fabuły

Ocena: 6/10

The Cat And The Coup - W sumie to taki 10 minutowy eksperyment, prezentacja połączona z grą. Bawimy się fizyką jako kot. Gierka jest darmowa na Steam więc polecam sprawdzić, całkiem fajne to coś.

Plusy:

+ Przyjemny gameplay bazujący na fizyce
+ Ciekawy styl graficzny
+ Niezła muzyka
+ Edukacyjna

Minusy:

- Bardzo, bardzo krótka (10 minut)
- To bardziej eksperyment/prezentacja niż gra

Ocena: 6/10

Namariel Legends: Iron Lord - Collector's Edition - Bardzo fajna gra przygodwa typu hidden object, ale bez scen z szukaniem przedmiotów. Klimatem przypominała mi nieco Of Glass and Ink firmy Artifex Mundi. Jeśli ktoś lubi gry tego typu to polecam.

Plusy:

+ Dobry, steampunkowy klimat
+ Niezła muzyka
+ Ładne lokacje
+ Przyjemny gameplay
+ Całkiem dobre przerywniki filmowe

Minusy:

- Słaby voice acting
- Synchronizacja ust z mową podczas przerywników filmowych to totalna kompromitacja
- Błędy językowe
- Bardzo łatwa

Ocena: 7+/10

Fall Of The New Age: Collector's Edition - Gra tej samej firmy co powyższa, ale ta chyba trochę starsza, bo nieco gorsza. Nadal jest to niezła gra przygodowa (ta jednak zawiera sceny hidden object, w przeciwieństwie do tej powyższej), ale bez fajerwerków i niczym konkretnym się nie wyróżnia.

Plusy:

+ Przyjemny gameplay
+ Niezła muzyka
+ Niektóre lokacje są całkiem ładne...

Minusy:

- ...a niektóre takie sobie
- Synchronizacja ust z mową podczas przerywników filmowych to totalna kompromitacja
- Błędy językowe
- Outro "dodatkowej przygody" (czyli tak naprawdę prawdziwego zakończenia) chyba najśmieszniejsze jakie w życiu widziałem (i to nie w pozytywnym znaczeniu)
- Bardzo łatwa

Ocena: 6+/10

VVVVVV
Wymagająca platformówka retro. Gra jest trudna, ale nie jest frustrująca (no może z wyjątkiem jednego poziomu). Mamy tu przyjemną fabułę, zróżnicowany gameplay oraz otwarty świat. W tle ośmiobitowa muzyka. Polecam, nawet tym, którzy z retro grami nie mieli za dużo do czynienia.

LA Noire
Dla mnie jedna z lepszych gier, w jakie grałem w tym roku. Jestem mile zaskoczony długością rozgrywki. Spodziewałem się koło 10 h, a dostałem ponad 2x tyle. Ale najlepszym motywem w tej grze jest prawie fotograficzne odwzorowanie twarzy aktorów. Pierwsze wrażenie jest trochę dziwne, trzeba do tego przywyknąć. Ale dzięki temu przesłuchania podejrzanych wchodzą na zupełnie nowy poziom. Próbujemy wyczytać z twarzy czy delikwent mówi prawdę czy nas oszukuje. Fabuła stoi na wysokim poziomie, pomimo jednego dziwnego motywu w połowie gry. Co prawda śledztwa robią się po pewnym czasie trochę schematyczne, ale nie przestają bawić.
Inne uwagi w formie +/-
+ 40 zadań pobocznych, które pojawiają się losowo na mapie. Każde ma jakąś fabułę, a to mamy napad na bank, wariata na stacji benzynowej czy kłótnię małżeńską.
+ Fenomenalne pościgi samochodowe
+ Spora immersja. Jeszcze nigdy tak bardzo się nie pilnowałem żeby nie uszkodzić żadnego przechodnia.
+ W radiu muzyka oraz programy z epoki

- W grze mamy bardzo duży, otwarty świat po którym możemy swobodnie jeździć, ale oprócz znajdowania punktów widokowych nie ma tam czego szukać.
- Słaby model jazdy

XCOM: Enemy Unknown
Powiedzieć że nie lubię strategii to za mało powiedziane. Ale XCOM bardzo mi się podobał. Duże znaczenie ma możliwość personalizacji swoich żołnierzy (tylko szkoda że nie da się narodowości zmienić). Strasznie się człowiek przywiązywał do swojej drużyny. No bo jak nie rozwalić klawiatury o ścianę, gdy podczas akcji ginie John Shephard czy Adam Jensen? Albo że Max Payne zginął nie zdążywszy zabić ani jednego wroga?

Jak chodzi o La Noire to w wersji Complete dostajemy poza dodatkowymi sprawami jeszcze parę znajdziek (jakieś odznaki i klisze filmowe których mi nie chciało się szukać). Oraz jeszcze można znaleźć unikalne modele samochodów które są pochowane po całej mapie (bądź można poznać ich lokacje za przejęcie odpowiedniej ilości różnych samochodów (nabiłem chyba z 80%, ale ni jak nie pamiętam czym jechałem a czym nie).

Whispered Legends: Tales Of Middleport - Gra hidden object zbierająca prawie same negatywne opinie na Steam z powodu bugów, które ponoć uniemożliwają grę. Ja się zetknąłem jedynie z jednym bugiem, widocznie już naprawili większość. Anyway, gra niczym się nie wyróżnia, typowy średniak, którego można zapomnieć równie szybko jak ukończyć.

Plusy:

+ Dość przyjemny gameplay
+ Niebrzydka oprawa

Minusy:

- Słaba fabuła napisana "na kolanie" i do tego tragicznie poprowadzona
- Brak możliwości resetowania zagadek logicznych
- Bardzo krótka
- Bugi
- Ogólnie niczym nie wyróżniająca się gra, zwykły przeciętniak

Ocena: 5/10

Black Rainbow - Dosyć dziwny twór. Gra przygodowa w stylu hidden object, ale bez scen z szukaniem ukrytych przedmiotów. Coś pod modę Myst/Empress Of The Deep, ale gorsza od obydwu serii. Zalatuje taniochą i budżetówką, ale tragiczna nie jest. Jak nie ma w co grać to można sprawdzić, ale również warto mieć na uwadzę, że nie powinno się jej brać na poważnie. Jakby wyszła 15 lat temu to byłaby może i całkiem niezła.

Plusy:

+ Gra się całkiem przyjemnie
+ Niektóre lokacje przypominają wyglądem te z serii Myst
+ Muzyka zła nie jest

Minusy:

- Komiczna wręcz fabuła
- Tragiczne dialogi
- Wszystko wrzucone naraz do jednego wora i nie za bardzo wiadomo co to tak naprawdę jest jeśli idzie o fabułę, lokacje, postacie i jakikolwiek sens
- Ma się wrażenie, że gra została zrobiona na szybko i niezbyt cokolwiek zostało przemyślane
- Zagadki logiczne tak banalne, że aż śmieszne (większość można rozwiązać w kilka sekund)
- Krótka

Ocena: 5/10

The Beast Of Lycan Isle: Collector's Edition - Kolejna gra hidden object z kategorii tych gorszych. Ta jest niestety poniżej przeciętnej jakości. Da się grać, ale czerpać przyjemność? Jedynie dla zatwardziałych fanów gatunku.

Plusy:

+ Jak już się człowiek przyzwyczai to całkiem przyjemnie się gra
+ Voice acting nie jest taki zły jakiego się spodziewałem

Minusy:

- Tandetna grafika
- Szkaradne modele postaci
- Nijakie, brzydkie wręcz lokacje
- Brak opcji fast travel (nie we wszystkich grach tego typu ta opcja jest potrzebna, ale tutaj by się bez dwóch zdań przydała)
- Dziecinnie łatwa

Ocena: 4/10

Fairy Tale Mysteries: The Puppet Thief - Collector's Edition - Niezła gra typu hidden object. Daleko jej do jakości Artifex Mundi, ale da się przyjemnie grać i nie narzekać.

Plusy:

+ Przyjemny gameplay
+ Umiejscowienie akcji i klimat są całkiem spoko

Minusy:

- Dziecinnie łatwa (poza 2-3 zagadkami logicznymi)
- Krótka

Ocena: 6/10

Szczerze polecam całą serie The Elder Scrolls, ale to zależy od gustu, nie wszystkim musi się podobać, głównym plusem tej serii jest dobrze rozbudowana historia ogólna wielu elementów gry, między innymi o wojnach ras i historii miast, polecam każdemu, jakie gry odradzam ? Większość darmowych, niektóre są niegrywalne

Remember Me

+ całkiem rozsądny czas gry - nie zdąży się znudzić, nie kończy się nagle
+ ciekawa historia
+ klimat Neoparyża
+ sporo różnorodnych metod walki, które możemy dostosowywać do swoich potrzeb
+ dość różnorodni przeciwnicy
+ sekwencje miksowania pamięci...


- ...ale zaledwie cztery na przestrzeni całej gry
- pod koniec gry walki stają się monotonne przez brak kreatywności developerów - jesteśmy wręcz zalewani przeciwnikami
- nie wprowadza nic nowego do swojego gatunku, za to solidnie powiela schematy

Ocena: 8-/10

Electronic Super Joy: A Hot Sticky Mess DLC

+ jeszcze więcej ESJ
+ jeszcze więcej znakomitej muzyki
+ nowe mechaniki i ciekawe nowości w konstrukcji poziomów


- krótka
- nie jest standalonem jak poprzednie DLC

Ocena: 8/10

The Clockwork Man - Dobra, porządnie zrobiona gierka hidden object. Momentami przypominała mi z gameplayu oraz z wyglądu The Tiny Bang Story.

Plusy:

+ Dobry i przyjemny gameplay
+ Ładna grafika i ładne lokacje
+ Dobry voice acting
+ Fajna główna bohaterka

Minusy:

- Niektóre obiekty są naprawdę małe i trzeba wytężać mocno wzrok, żeby je dojrzeć
- Gra jest trudniejsza od większości gier tego typu (to raczej nie minus, ale dla tych co są przyzwyczajeni do banalności hidden object to może być niespodzianka)
- Krótka

Ocena: 7/10

The Clockwork Man 2: The Hidden World - Ultimate Edition - Bardzo dobra gra przygodowa z elementami hidden object. Jeszcze lepsza od poprzedniej części. Jeśli ktoś gustuje w takich grach to mocno polecam.

Plusy:

+ Bardzo dobry klimat (szczególnie w drugiej połowie gry)
+ Dobry i przyjemny gameplay
+ Ładna grafika i ładne lokacje
+ Dobry voice acting
+ Fajna główna bohaterka
+ Nieco dłuższa i bardziej rozbudowana od poprzedniej części

Minusy:

- Niektóre obiekty są naprawdę małe i trzeba wytężać mocno wzrok, żeby je dojrzeć
- Bardzo duży skok poziomu trudności wzwyż w drugiej połowie gry
- Niby dłuższa od jedynki, ale nadal dosyć krótka

Ocena: 8/10

Transistor - Gra twórców Bastiona. Jest nieco gorsza (gwoli wyjaśnienia - Bastion to IMO jedna z najlepszych gier niezależnych ever i dałem jej maksymalną notę także poprzeczka była postawiona bardzo wysoko), ale jest to bez wątpienia rewelacyjny twór, sztuka bym nawet rzekł, z którą każdy gracz powinien bez dwóch zdań się zapoznać. Prawie wszystko jest tu na bardzo wysokim poziomie. Zastrzeżenia mam jedynie do walki, chciano chyba poeksperymentować i nie bardzo mi się podoba to co z tego wyszło. Ale szczerze mówiąc uważam, że w tę grę nie gra się dla walki, ale przede wszystkim dla rewelacyjnego klimatu oraz bardzo dobrej fabuły. Polecam każdemu.

Plusy:

+ Bardzo dobry klimat
+ Piękna grafika (screeny tego zupełnie nie oddają)
+ Świetna muzyka
+ Dobry voice acting
+ Fajny świat gry
+ Bardzo dobra fabuła
+ Świetne zakończenie

Minusy:

- Taka sobie walka (miks turówki plus real action nie wychodzi na dobre, tak samo jak w Fallout 3, lepiej było się zdecydować na jedno z dwóch, szkoda, że nie zostali przy systemie walki z Bastiona)
- Na początku jest dość przytłaczająca, niewiele wyjaśnia, a gracz zadaje sobie coraz więcej pytań i nie dostaje prawie żadnych odpowiedzi, dopiero mniej więcej w połowie gry zaczyna się trochę rozjaśniać, a system walki, łączenie broni, limitery i tym podobne sprawy stają się przystępniejsze i bardziej zrozumiałe (powiedzmy po prostu, że gra nie prowadzi gracza za rączkę, mimo, że jest liniowa i wszystko trzeba samemu odkrywać i do wszystkiego dochodzić, nie ma tu nawet żadnego tutoriala czy wskazówek)

Ocena: 9/10

Secret Files: Sam Peters - Spin off serii Secret Files. Ogólnie podobało mi się, dobra przygodówka, ale bardzo krótka. Co więcej, podobała mi się bardziej niż trzecia część Secret Files, ale jednak jest gorsza od dwóch pierwszych. Polecam fanom gier przygodowych.

Plusy:

+ Niezły klimat
+ Całkiem ładne lokacje
+ Niezła fabuła (o wiele lepsza od tej z trzeciej części SF)
+ Dwa zakończenia

Minusy:

- Denerwująca główna bohaterka
- Bardzo krótka
- Niczym się nie wyróżnia i raczej szybko można o niej zapomnieć

Ocena: 7/10

A mi walka w Transistorze, choć rzeczywiście chaotyczna i trudna do ogarnięcia, po tym jak już nad nią siadłem i dobrze podobierałem sobie zestawy umiejętności, bardzo się podobała i moim zdaniem mnogość różnych możliwych stylów walki to duży pozytyw. Za to brakuje informacji o tym, jak krótka to gra.

Kilka moich recenzji. Raczej dla wytrwałych

Batman™: Arkham Origins Blackgate - Deluxe Edition

Krótka recenzja

+całkiem ładna
+od razu czuć że to jest stary dobry Batman, to samo sterowanie, gadźety, umiejętności
+oprawa audio też prosto z dużego Batmana (włącznie z głosami postaci)
+pewna swoboda działania (nie jest liniowa)
+sporo sekretów do znalezienia
+komiksowa fabuła z większością 'znajomych' Batmana

-dłuży się strasznie (bieganie z jednej do drugiej strony mapy by coś odnaleźć)
-czasem mapa nie pokazuje celu i trzeba pobłądzić
-checkpointy przy niektórych bossach dzięki którym za każdym razem powtarzamy całą walkę
-nudna

Ciężko jednoznacznie ocenić, jak na grę 'tabletową' całkiem nieźle to wyszło, jak na grę Pctową to szkoda czasu jak ktoś nie grał w któregoś z 'normalnych' Batmanów. Dałbym 6+

Age of Empires III
+ Klasyczna mechanika rozgrywki nadal się sprawdza;
+ Zróżnicowane misje w kampanii;
+ Trafiony pomysł ze "stolicą";
+ Stosunkowo długa;
+ Ładna oprawa audio-wizualna;
+ Całkiem niezłe AI;
- Okazjonalne spadki fps;
- Jednostkom przeciwnika zdarza się momentami "zawiesić".

Ocena: 9/10

Age of Empires III: The WarChiefs
+ Historia ciekawsza niż w podstawce;
+ Możliwość skonstruowania własnej "talii kart ulepszeń" (zamiast przyozdabiania stolicy);
+ Niezłe, w miarę zróżnicowanie misje;
+ Stosunkowo długa;
+ Indianie!
- Okazjonalne spadki fps.

Ocena: 8+/10

Age of Empires III: The Asian Dynasties
+ 3 nowe nacje, które mocno się od siebie różnią;
+ Możliwość skonstruowania własnej "talii kart ulepszeń" (zamiast przyozdabiania stolicy);
+ Niektóre jednostki to prawdziwy majstersztyk (np. bojowe słonie);
+ Sensowny pomysł z konsulatem, który pozwala zamaskować braki "nowych" nacji;
+ Przyjemne, dość zróżnicowanie misje;
+ Stosunkowo długa;
- Nieco uciążliwe awansowanie do wyższych er (zamiast tradycyjnego "wykupienia" odpowiedniego ulepszenia trzeba oddelegować zbieraczy do zbudowania cudu);
- Tło fabularne nieco słabsze niż w poprzednich odsłonach;
- Łatwiejsza od poprzedniczek;
- Okazjonalne spadki fps.

Ocena: 8/10

Escape Goat 2
Każdy bez problemu rozpozna, która część tej gry jest tą drugą, nie patrząc nawet na tytuł. Nowa odsłona jest dużo ładniejsza. Gameplay jest identyczny, ale dodano trochę urozmaiceń, jak dodatkowe moce dla naszej myszy. Misji wchodzących w skład wątku fabularnego jest więcej, niż w oryginale.

Czy gra jest lepsza od jedynki? Zależy od gustu. Miałem wrażenie, że kampania jest prostsza. Nikt się tu nie powinien zaciąć na dłużej przez większość gry, dopiero pod koniec robi się trochę wymagająca. Jak ktoś chce wyzwania, może sobie bez żadnych poradników poszukać sekretnych plansz. Tu z kolei autorzy przegięli w drugą stronę - znalezienie tego wszystkiego na własną rękę to mordęga.

Skoro poleciłem część pierwszą, to z drugą muszę zrobić to samo. Bo zbytnio się nie różnią. Dla fanów łamigłówek ta seria to dobry wybór.



Jazzpunk
Pierwszoosobowa komedia. Zamiast oglądać śmieszny film, stajesz się głównym bohaterem. Gagów jest tu całe zatrzęsienie, a co ważniejsze: praktycznie wszystkie potrafią rozbawić. Autorzy upchnęli tu mnóstwo rzeczy i nic nie sprawia wrażenia wrzuconego na siłę. Do tego oprawa graficzna i dźwiękowa tworzy świetny, niepowtarzalny klimat.

Jedyne, co może komuś przeszkadzać, to krótki czas zabawy. Z drugiej strony, dobre filmy komediowe też czasem zamykają się w 90 minutach. Tyle że zazwyczaj nie są interaktywne.



Hammerwatch
Dungeon crawler, jakiego długo szukałem. Prze miodna gra, gdzie przemierzymy 12 pełnych pułapek i przeciwników pięter, zbierając złoto, ulepszając postać i pokonując bossów. Poziomy są świetnie zaprojektowane, z masą sekretów. Klas postaci jest 6, każda posiada przydatne skille, a do tego świetnie się uzupełniają, co sprawia, że gra idealnie nadaje się do przejścia ze znajomymi. W tym roku żadna inna produkcja nie przyniosła mi tyle frajdy w trybie kooperacji.

Ukazała się też druga, równie dobra, oficjalna kampania, do tego dochodzi integracja ze Steam Workshopem. Jeśli nie odstraszy was wysoki poziom trudności(ankh ożywia postać po zgonie, jak się skończą to pozostaje gra od nowa), koniecznie zagrajcie. W co-opie.



Pixel Puzzles: UndeadZ
Graliście w Pixel Puzzles: Japan? Jeśli nie, proponuję się tam skierować. To niby to samo, ale tutaj jest gorsza muzyka, brzydsze obrazki i niepotrzebnie dodany tryb, gdzie poza układaniem trzeba się skupić na obronie żołnierza przed zombie. Kto dodaje takie rzeczy do gry o puzzlach? Na szczęście jest też stary, normalny tryb, choć na początku można go nie zauważyć. Dlatego mogę to polecić. O ile naprawdę macie dość Japonii. I nie przeszkadza wam, że zostały też "błędy", jak to nieprzypadkowe podnoszenie nie tych puzzli, które chcemy.



South Park: The Stick of Truth
Porządny RPG to to nie jest. Sporo przedmiotów zbiera się bez powodu, jako śmiecie. Mało ekwipunku, mało zdolności, powtarzalne walki. Questów też niezbyt wiele, jak na erpega gra jest krótka... Ale kogo to obchodzi?

Toż to najdłuższy, w dodatku interaktywny, odcinek serialu. Wygląda identycznie, głosy postaci są takie same, masa genialnego humoru też tu jest. Grywalnością bije na łeb wszystko, co się ukazało w tym roku.

I pomyśleć, że w takiej grze znajdę tak dobre fabularne niespodzianki, jakich nie potrafią zapewnić "prawdziwe" RPGi...




The First Templar
Historia jest w porządku, ale twisty przewidywalne. Mamy spore drzewko talentów, ale sporo jest zbędnych. Grafika nie straszy, ale twarze podczas rozmów nie mają żadnych emocji i są zwyczajnie szpetne. Muzyka była OK, ale nie mogę sobie przypomnieć żadnego utworu po wyłączeniu gry. System walki daje nam różne skille i combosy do wykorzystania, ale spokojnie można grać, używając jednego przycisku i nie będzie dużo gorzej. Jest sporo side questów i skrzyń do znalezienia, ale poza paroma kostiumami nie zyskujemy nic interesującego. Sporo tych "ale"...

Została jedna rzecz, która przeważa nad oceną. Jeśli bierzemy pod uwagę single playera, to musimy się liczyć z tym, że zawsze mamy do dyspozycji dwie postacie i jedną przejmie komputer. A AI w tej grze jest bardzo słabe i jedynie irytuje. W walce kompletnie nie pomaga. Wszystko się zmienia, kiedy kontrolę nad towarzyszem przejmuje drugi gracz. Rozgrywka od razu staje się przyjemniejsza. W ten sposób, w co-opie, ukończyłem grę. Sam nie dałbym rady. Warto zagrać, jeśli macie z kim.



BasketBelle
To bardziej eksperyment, niż pełnoprawna gra. Ale daje nadzieję na to, że kiedyś autor stworzy coś godnego uwagi większego grona osób. Logiczny platformer z elementami koszykówki(!), będący dodatkiem do przedstawionej historii. Pomimo marnego sterowania - ciężko wyczuć postać, wolne reakcje - mam nadzieję, że pomysł zostanie rozwinięty i poprawiony.

A odbijanie piłki przez bohatera do rytmu muzyki w tle to mistrzostwo świata.



Shank 2
Bardziej podobała mi się część pierwsza. System walki był lepszy - w dwójce atak kierowany jest tam, gdzie znajduje się kursor myszy. Nieważne, czy strzelamy, czy siekamy nożami. Nie jest to intuicyjne. Fabuła jest gorsza, a już w pierwowzorze nie była powalająca. Wszyscy bossowie przypominają tego z finału pierwszego Shanka - lej aż padnie, nic ponadto. Wydaje mi się, że poziom trudności też uległ zmianie. Ginąłem znacznie częściej, nawet na normalu gra to wyzwanie. Dawno tak nie kląłem przed monitorem.

...a mimo to dotarłem do końca, niemal bez rage quitów - zrobiłem sobie przerwę tylko przed ostatnim levelem. Była pomocna, od razu lepiej mi szło. Na całe szczęście gra jest krótka. W innym wypadku mógłbym nie dotrwać do końca. Polecam tym, którzy szukają wyzwań w platformówkach i lubią beat'em upy.